Pisogłówka różanecznikowa

Liście Twojego różanecznika mają jasne plamki? Pąki rośliny ciemnieją i zmieniają kolor na brązowy lub czarny? Czy różanecznik kwitnie słabiej niż wcześniej? Wszystkie te objawy mogą wskazywać na obecność pisogłówki różanecznikowej (Graphocephala fennahi). Problemem jest to, że jeśli nie podejmiesz odpowiednich działań, różanecznik może w końcu całkowicie przestać kwitnąć. Aby temu zapobiec, nie można zwlekać z interwencją. Ponieważ grzyb powodujący brązowienie pąków jest trudny do zwalczenia, najlepszą strategią jest pozbycie się pisogłówki różanecznikowej. 

Ten niewielki owad z wyglądu przypomina konika polnego ze względu na swoje zielone ubarwienie. Jednak w przeciwieństwie do niego osiąga tylko około 9 mm długości i najczęściej przebywa na spodniej stronie liści różanecznika. Charakterystyczną cechą pisogłówki różanecznikowej są metalicznie zielone skrzydła z pomarańczowo-czerwonymi paskami, Brzegi oraz tył skrzydeł są ciemnofioletowe. Nogi, odwłok i głowa pisogłówki różanecznikowej są żółtawe. Powyżej oczu złożonych owada widoczny jest ciemny pas. 

Larwy pisogłówki różanecznikowej są jasnozielone i wykluwają się pod koniec kwietnia. W kolejnych tygodniach kilkukrotnie linieją, a swoje białe osłonki pozostawiają na liściach różanecznika. Najczęściej przebywają wzdłuż głównej żyłki na spodzie liści, skąd wysysają bogaty w składniki odżywcze sok roślinny. Od czerwca dorosłe osobniki można spotkać nie tylko pod liśćmi, ale także na ich górnej powierzchni oraz na pąkach różanecznika. Dorosłe owady składają później jaja wewnątrz pąków rośliny.

Pisogłówka różanecznikowa nakłuwa liście i pąki różanecznika, dzięki czemu jest w stanie się pożywić. Na skutek żerowania na liściach pojawiają się jasnożółte plamki. Samo wysysanie soków nie wyrządza roślinie większych szkód, ale owady mogą przenosić grzyba Pycnostysanus azaleae, który wywołuje brązowienie lub zamieranie pąków różanecznika. Liście różanecznika nadal pozostają zielone, ale pąki brunatnieją, wysychają i pokrywają się czarnym nalotem – są to zarodniki grzyba. W efekcie dochodzi do zamierania pąków kwiatowych, co z kolei prowadzi do ograniczenia lub całkowitego zaniku kwitnienia rośliny. 

Aby odpowiednio wcześnie wykryć obecność pisogłówki różanecznikowej, warto od końca kwietnia regularnie sprawdzać liście – zarówno z wierzchu, jak i od spodu. Profilaktycznie zalecamy stosować żółte tablice lepowe, dzięki którym nie przeoczysz inwazji pisogłówki. Tablice umieszczone w pobliżu różanecznika przyciągają owady i zatrzymują je na powierzchni lepu. Najlepszy czas na ich stosowanie to koniec kwietnia. Jeśli na tablicach pojawią się pisogłówki różanecznikowe, należy podjąć dalsze działania. 

Jeśli Twoje różaneczniki został zaatakowany przez tego uciążliwego szkodnika, pamiętaj, że istnieją skuteczne metody ograniczenia populacji owada i ochrony rośliny..  

Dobrym pomysłem jest wspieranie naturalnych wrogów pisogłówki, takich jak gąsieniczkowate, larwy złotookowatych i pająki, może znacząco pomóc Ci w redukcji populacji pisogłówki różanecznikowej. Aby przyciągnąć te pożyteczne organizmy, należy zadbać o naturalną aranżację ogrodu.

W walce ze szkodnikiem skuteczne będzie także stosowanie biologicznych środków ochrony roślin. Ważne, aby preparat stosować od razu po zauważeniu żółtawych larw – w kwietniu bądź w maju. Jeśli użyjesz go odpowiednio wcześniej, pozwoli Ci ograniczyć liczebność żarłocznych larw. Preparat należy rozpylać rano, gdyż niskie temperatury ograniczają ruchliwość owadów, co zapobiega ich ucieczce. Aby przeszkodzić dorosłym osobnikom w składaniu jaj, zalecamy stosować dodatkowe opryski pod koniec lata.  

Pąki zaatakowane przez grzyb, które zmieniły kolor na brązowy, należy niezwłocznie usunąć. Ważne jest, aby starannie je wyrwać, co pozwoli wyeliminować źródło infekcji i uniemożliwi dalsze rozprzestrzenianie się grzyba.