Rybiki cukrowe

Zazwyczaj można je znaleźć w szczelinach tapet i otwartych fugach – rybiki cukrowe (Lepisma saccharinum) szukają schronienia zwłaszcza w ciepłych i wilgotnych warunkach w mieszkaniach i piwnicach. Te unikające światła stworzenia są jednak w gruncie rzeczy nieszkodliwe i nie przenoszą żadnych chorób. Rybiki cukrowe należą do rzędu rybików (Zygentoma) i prawdopodobnie istnieją już od ponad 300 milionów lat. Te pierwotne owady odżywiają się przede wszystkim substancjami bogatymi w cukier lub skrobię, takimi jak klej do tapet, książki, a także łuszcząca się skóra, włosy i roztocza kurzu domowego. W ich diecie znajdują się również wełna, jedwab i włókna syntetyczne. Nawet pleśń służy im za pożywienie, dlatego można je uznać za pożyteczne stworzenia. Zatem jeśli w Twoim mieszkaniu pojawi się ogromna liczba rybików, może to wskazywać na obecność pleśni.

Rybiki cukrowe to bezskrzydłe owady, które mogą osiągać długość do jedenastu milimetrów. Im większy jest rybik cukrowy, tym jest też starszy. Ciało rybika cukrowego pokrywają srebrzystoszare łuski.Ciało rybika cukrowego pokrywają srebrzystoszare łuski. Na głowie mają dwa długie, nitkowate czułki. Ich odwłok, który zwęża się ku tyłowi, kończy się trzema nitkowatymi wyrostkami. Rybik cukrowy porusza się za pomocą tych czułków i wyrostków ogonowych, które pozwalają mu między innymi wyczuwać drgania. W ten sposób kompensuje słabą zdolność widzenia, ponieważ jego małe oczy złożone pozwalają mu jedynie na postrzeganie różnic w oświetleniu.

Często wydaje się nam, że w mieszkaniu zagnieździły się rybiki cukrowe, podczas gdy w rzeczywistości są to rybiki szare. Ale czym właściwie różnią się te dwa owady? Zarówno rybiki cukrowe, jak i szare należą do rzędu Zygentoma i posiadają zwężające się ku tyłowi ciało z narządami czuciowymi na obu końcach. Rybiki szare mogą jednak osiągać znacznie większe rozmiary – ich korpus może być nawet o pięć milimetrów dłuższy. Łącznie z narządami czuciowymi rybik szary może osiągnąć ponad trzykrotną długość rybika cukrowego. Ponadto ich łuski mają raczej matowoszary kolor, podczas gdy rybiki cukrowe srebrzyście połyskują. Jednak owady różnią się nie tylko cechami fizycznymi, ale także trybem życia. Rybiki cukrowe ciągną szczególnie do wilgotnych miejsc, najlepiej o wilgotności powietrza przekraczającej 80 procent, dlatego często pojawiają się w domach. Najczęściej można je znaleźć w łazienkach i kuchniach. Rybiki szare natomiast dobrze radzą sobie również w bardziej suchych pomieszczeniach o umiarkowanej wilgotności powietrza i żywią się przede wszystkim materiałami zawierającymi celulozę, takimi jak książki i inne papiery.

Po zapłodnieniu jaj samica składa około 20 jaj w ciemnych szczelinach i fugach. W zależności od warunków otoczenia po kilku tygodniach z jaj wylęgają się młode rybiki cukrowe, które na tym etapie nazywane są nimfami. Charakteryzują się one wyglądem podobnym do dorosłego rybika cukrowego, ale są mniejsze i mają jaśniejsze ubarwienie. W ciągu życia rybiki cukrowe kilkakrotnie linieją i zazwyczaj po trzeciej wylince przyjmują charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Owady te mogą żyć nawet do trzech lat.

Rybiki cukrowe najczęściej można spotkać w ciepłych i wilgotnych miejscach o wysokiej wilgotności powietrza, takich jak łazienki, kuchnie i piwnice. W ciągu dnia chowają się za tapetami, listwami przypodłogowymi oraz w szczelinach. Niemile widziane w naszych domach owady często kryją się również pod doniczkami oraz na spodniej stronie liści roślin domowych. Pod osłoną ciemności, gdy wychodzą na poszukiwanie pożywienia, rybiki cukrowe mogą ogryzać klej tapetowy, ubrania, a nawet oprawy książek, pozostawiając po sobie ślady żerowania. Szkody początkowo wydają się niewielkie, ale w przypadku dużej infestacji mogą urosnąć do poważnego problemu. Co ciekawe, owady te są w stanie przeżyć nawet kilka miesięcy bez jedzenia.

Aby zapobiec pojawieniu się rybików cukrowych, należy stworzyć dla nich niekorzystne warunki. Ponieważ owady te przyciąga głównie wilgoć, regularne, intensywne wietrzenie pomieszczeń może zdziałać cuda. Ważne jest utrzymywanie mieszkania w takim stanie, aby nie było w nim zbyt wilgotno – oznacza to usuwanie kałuż w łazience, osuszanie ścian w kabinie prysznicowej oraz dokładne wietrzenie po kąpieli. Podczas gotowania najlepiej włączyć okap kuchenny lub otworzyć okno. Częste odkurzanie i mycie podłóg pomaga ograniczyć dostępność pokarmu dla owadów, takiego jak złuszczony naskórek. Należy także uszczelnić wszystkie szczeliny i pęknięcia, na przykład w ścianach lub między płytkami, które mogą stanowić kryjówkę dla owadów. Saszetki z lawendą lub olejek lawendowy także mogą pomóc w odstraszeniu rybików cukrowych. saszetki z lawendą lub olejek lawendowy mogą pomóc w odstraszeniu rybików cukrowych.

Jeśli już zauważyłeś ich obecność, nie martw się – istnieją różne sposoby zwalczania rybików cukrowych. Spraye owadobójcze doskonale nadają się do bezpośredniej eliminacji insektów.

Czy rybiki cukrowe da się zwalczyć w łatwy sposób za pomocą pułapek przygotowanych w domu? W internecie faktycznie często można znaleźć informacje na temat domowych sposobów zwalczania rybików. Na przykład niewielka ilość miodu rozprowadzona na pasku papieru ma służyć jako pułapka na rybiku, do której owady mają się przykleić. Jednak stosowanie jako wabika miodu i innych domowych środków na bazie cukru nie jest zalecane, ponieważ szkodniki mogą w ogóle nie zareagować na przynętę, a w najgorszym przypadku domowa pułapka klejowa przyciągnie do domu inne owady, takie jak mrówki czy muszki owocówki. Dlatego lepiej sięgnąć po produkty, które zostały przebadane oraz są uznawane za bezpieczne i skuteczne.