Jagodowe specjały: wszystko o fantastycznych owocach jagodowych

Istnieje ponad 1000 odmian truskawek – różnią się one między sobą kształtem, kolorem, wielkością, smakiem, terminem zbiorów i całym szeregiem innych cech. Dla miłośników słodkich przekąsek truskawki to idealny wybór: ze względu na fakt, że w ponad 90% składają się z wody, są wyjątkowo niskokaloryczne i zdrowe, ponieważ zawierają pokaźne ilości witaminy C, kwasu foliowego, żelaza i wapnia. Z punktu widzenia botaniki truskawki wcale nie są owocami jagodowymi, lecz owocami zbiorowymi wieloorzeszkowymi – prawdziwymi owocami są bowiem żółte nasionka na ich powierzchni..

Truskawki dzielimy – w zależności od momentu kwitnienia i dojrzewania owoców – na odmiany bardzo wczesne i bardzo późne. Istotnym kryterium wpływającym na uprawę truskawek jest także to, czy są to odmiany owocujące jedno czy dwukrotnie. Odmiany owocujące jednokrotnie, czyli np. Bogota, Elvira czy Havelland, kwitną wyłącznie wiosną. Natomiast odmiany owocujące dwa lub więcej razy, (choćby Machern lub Ostara), kwitną także w dłuższe, letnie dni. Jeśli więc zależy Ci na świeżych owocach dostępnych przez dłuższy czas, warto postawić na uprawę kilku różnych odmian. Pamiętaj jednak, że im wcześniej posadzisz truskawki, tym lepiej – w kolejnym roku kwiaty tworzą się już od sierpnia do października. Późniejsze sadzenie oznacza mniejsze zbiory. Idealny odstęp między roślinami wynosi około 30 cm.

Porzeczki należą do rodziny agrestowatych i charakteryzują się niezwykłą wręcz wytrzymałością. Jasnoczerwone grona tych owoców są nieco kwaśne, ale w postaci dżemu lub na cieście smakują po prostu wybornie. Warto też wspomnieć, że owoce te stanowią bogate źródło witaminy C. Jeszcze zdrowsze i bardziej aromatyczne są czarne porzeczki – poprawiają przepuszczalność naczyń krwionośnych, co może zapobiegać zawałom serca. Jeśli z kolei należysz do tych osób, które porzeczki jedzą najchętniej prosto z krzaczka, do gustu przypadną Ci z pewnością jasne, słodkie odmiany – świetnym przykładem jest Prymus czy Wersalska Biała..

Porzeczki nie mają dużych wymagań co do miejsca uprawy – dobrze rosną zarówno w cieniu, jak i w półcieniu. Jednak owoce pełnię swojego smaku zyskują, gdy dojrzewają w słońcu i obok siebie rosną co najmniej dwie różne odmiany.

Odmiany malin można podzielić na dwie grupy: letnie i jesienne.

Zaletą malin jesiennych jest to, że dojrzewają znacznie później, przez co nie są narażone na ataki szkodnika zwanego pryszczarkiem namalinkiem. Z kolei odmiany letnie dają nieco większe plony i charakteryzują się wyższą jakością owoców.

Krzew malin może osiągać nawet dwa metry wysokości – warto więc umieścić na grządce podporę w postaci stelażu lub kratki. Rośliny sadzi się wzdłuż podpory w odstępach wynoszących około pół metra. Idealnym momentem na sadzenie malin jest początek października. Maliny najlepiej rosną w miejscach nasłonecznionych, choć poradzą sobie także w półcieniu. Ważne, aby stanowisko było dobrze osłonięte od wiatru. Rośliny potrzebują żyznej, pulchnej gleby, ponieważ nie tolerują zastojów wody.

Jeżyna zawdzięcza swoją nazwę kolcom na pędach, które wykorzystuje jako pomoc w pięciu się coraz wyżej. Dawniej nazywano ją także „kolczastą jagodą”.

Jeżyny najlepiej rozwijają się w nasłonecznionych miejscach. Z uwagi na ich pnące pędy idealnym miejscem do uprawy tych owoców jest południowa ściana domu. Jeżyny można prowadzić też poprowadzić na stelażu. Sadząc rośliny, umieść je około 5 cm głębiej, niż rosły w doniczce – wspomoże to rozwój nowych pędów. Następnie przytnij istniejące pędy na długość około 30 cm. Gleba powinna być próchnicza, dobrze przepuszczalna i niezbyt lekka. Optymalne są stanowiska o niskiej zawartości wapnia i pH w zakresie 5,5–6,5.

Jeżyna to roślina dwuletnia. Oznacza to, że pierwszym roku wyrastają młode pędy, a dopiero w drugim roku na tych pędach pojawiają się boczne odrosty, na których rozwijają się owoce. Gdy w maju lub na początku czerwca młode pędy wystarczająco się rozwiną, należy je przyciąć, pozostawiając około sześciu młodych pędów na roślinę. To właśnie one wydadzą owoce w kolejnym roku. Po zakończeniu sezonu, w październiku, stare, dwuletnie pędy należy przyciąć tuż przy ziemi.